Puno At Bunga
Ang puno kapag mayabong
May lilim kang masasalubong
Sa punong kay labis ang tikas
May sandalan kang maaasahang likas
Kung ano nga bang puno
ay syang rin ngang bunga?
Sa pagkakadilig kaya'y magkapareha?
Sa pag-aalaga kaya'y iisa?
Ang puno kapag namunga ng sandamukal
Ang kakain nito'y di mo makakalkal
Sa dami'y tiyak mananamasa
Sandamakmak na biyaya para sa masa
Ang mga buto kaya'y saan mapupunla?
Maibabaon pa rin kaya sa matabang mga lupa?
Na diligin wari'y uusbong bigla?
At dagli ring maghahatid ng biyaya?
Sa haba ng panahon na paghihintay
Ang buto kaya'y mabubuhay ng walang sablay?
Ang bitamina kaya nitong nakuha'y
Malalampasan ang bunga ng puno nitong tunay?
Anuman ang maging bunga na galing sa puno
Ang lahat ay totoong biyayang mapagtatanto
Maaring makahigit man sa pinanggalingang puno
Maaring labis man at maging ginto
Huwag pa rin umasa sa pareho nitong tubo!
Magmasid at maging mapanuri kuno
Para mga daho'y di magkalagas-lagas
At sanga'y di magkabaklas-baklas
Di naman ganun kadali
Kung bunga'y pait ang isusukli
Sa nagdaang mga panahon
Sino nga ba ang naging mapagpunyagi
Ngunit may tainga ang mga lupa
At may pakpak ang mga balita
Maglaan lamang ng tamang panahon
Kaalaman ng lahat ay babangon
Iakma natin sa panahon
Ang pag-aalaga ng buto ay kakaiba ngayon
Di iyan kagaya nuon
Sa lawak ng lupa'y masagana ang paroroon.
