Salawikain: Ang taong labis ang damot kahit uugod-ugod ay walang biyayang lubos pagkat walang matulungin ang sa kanya ay hahangos.
"Ang taong labis ang damot kahit uugod-ugod ay walang biyayang lubos pagkat walang matulungin ang sa kanya ay hahangos."
Paliwanag: Ang ugaling madamot kailanman ay hindi kinalulugdan bagkus ito ay madalas pang kinaiinisan. At kadalasan masaklap ang kinahihinatnan dahil malasakit mula sa ibang tao ay di nila mararamdaman dahil walang nagmamalasakit dala na rin ng kanilang labis-labis na kadamutan. Ang lahat ng labis ay hindi maganda ang idinudulot gayundin sa pagdadamot.
***
